Mijn tour in het zuidereiland - Reisverslag uit South Island, Nieuw Zeeland van Hanneke Kruijt - WaarBenJij.nu Mijn tour in het zuidereiland - Reisverslag uit South Island, Nieuw Zeeland van Hanneke Kruijt - WaarBenJij.nu

Mijn tour in het zuidereiland

Blijf op de hoogte en volg Hanneke

25 September 2014 | Nieuw Zeeland, South Island

Hallo allemaal.

Tijdens de break van term 2 en 3 ben ik op toer gegaan. Hij was georganiseerd door flyingkiwi. Het was een zogenaamde studententour. Maar het waren alleen internationale studenten en bijna iedereen was 16/17 een paar 14/15 en dan ongeveer 2 die ouder dan mij waren. Maar we hebben de beste tijd ooit samen gehad. We waren ongeveer met 29, 1 buschauffeur en 2 tourguides. De verhouding meiden/jongens was heel oneerlijk: 5 jongens en 24 meiden. In totaal dus met 29. Verder hadden we nog 1 toerleider, 1 buschauffeur en 1 die en soort toerleider was en soms de bus bestuurde. Onderweg sliepen we in vakantieparken, logdes en YHA. Alles zag er heel goed uit en de kamerverdeling was elke keer anders. Dat was erg leuk want zo leerde ik iedereen kennen. En hetzelfde in de bus. Sommige mensen hadden wel vaste plekken maar de rest zat dan voorin dan achterin enzovoort. Dit was dus altijd een verassing naast wie je dan zat. En waar je zat.

We begonnen de tour in Christchurch, dus daar vloog ik heen. We bleven niet eens in Christchurch dus ik heb niets van die stad gezien. Blijkbaar is het heel heftig om te zien want er is een aantal jaar geleden een heftige aardbeving geweest die heel veel heeft beschadigd. Op zich vind ik het wel jammer dat ik dat dus niet heb gezien maar ik kan natuurlijk niet alles hebben.
De bus was natuurlijk ongeveer een uur te laat. ( 1 ding wat ik zeker heb geleerd in hier is dat kiwis erg flexibel zijn met tijden. Ik heb dus vaak dat mensen te laat zijn voor afspraken). We reden met de hele bus naar Methven. Daar verbleven we in een lodge. Onderweg daarnaar toe ging in aast iedereen zitten zodat ik meteen iedereen leerde kennen. In de lodge had je vrije tijd asl we dat haddden zaten we vaak met elkaar en was het erg gezellig. We hadden op de eerste avond meteen allerlei naamspelletjes gespeeld om namen te herinneren en we hebben de grootste lol gehad.

De dag daarna ging ik skiën, yaaay. Dat was ook heel anders dan wat ik ooit eerder heb gedaan. Je reed met de skibus helemaal naar boven en dan kocht je je skipas en huurde je alle spullen. En dit was allemaal op 1 pas. Dus de lift en de huur. Het gebied waar ik die dag heen ging heet Mt. Hutt. En vanaf daar ging je met de stoeltjeslift omhoog. Er waren in heel het gebied 3 open liften. 2 stoeltjesliften en dan 1 rupsband. maar die was ook nog eens overdekt dus je ging in een soort tunnel omhoog. Veder was het een hele mooie skidag met een zonnetje maar het was dan weer neit zo vwarm dat de sneeuw smolt. Toen ik weer terug bij de lodge was heb ik een deel van de eerste lord of the rings gezien en daarna slapen want ik was doodop.

De volgende morgen stonden we vroeg op. We reden die dag naar lake tekapo. Onderweg stopte we ergens in een dorpje waar in zomertijd penguins zijn maar die waren er niet toen wij er waren. En daarna gingen we door naar waar we zouden slapen. Het was een mooie dag en we hadden lunch aan het meer. Daarna deden we een race wie het eerste bij de bus zou zijn en We zaten die dag in een soort jeugdhotel/lodge. De accommodatie had een heel mooi uitzicht op het meer en ‘s avonds zag je miljoenen sterren. Toen we aankwamen en hadden uitgepakt is een deel gaan tobaganingen en een deel bleef thuis. Ik bleef thuis. ik heb wat in de ‘woonkamer’ gechilt en ik heb aan het meer gezeten. Na het eten ging een grote groep naar de hotpools. en ja natuurlijk ging ik ook. Dit was super relaxing en lekker. Maar het was ook super gezellig en er waren 3 pools. 1 van 40 graden dan 1 van 38 en 1 van 36. In die van 40 Graden kon ik serieus maar 1 minuut zitten en dan ben je bijna overheet.

De volgende morgen reden we door naar Dunedin. We begonnen daar met een stop bij de steilste bewoonde straat in Nieuw Zeeland. En ja hij was echt heel steil. ik weet niet hoe die mensen hun huis in en uit komen. Daarna gingen we naar een Chocolade fabriek. DE chocolade fabriek van Nieuw-Zeeland. Het was de fabriek van Cadburry’s Chocolate en dat eet iedereen hier. Het is wel heel anders dan de chocolade uit Nederland maar wel heel lekker. We hadden een tour door de fabriek heen en ondertussen kregen we lekker veel chocolade kado. Aan het einde in de souvenirwinkel heb ik natuurlijk chocolade gekocht en dat was super jummie. Daarna gingen we door naar het Jeugdhotel waar we die nacht zouden verblijven. Dit was echt een super mooi oud huis. vooral ook van binnen. We verbleven met de helft van de meiden in een kamer en dit was super gezellig. Hiervan staat ook een foto op facebook. In onze vrije tijd zaten we onder anderen met zijn allen in de hal. Op een gegeven moment wou ik in mijn boek, dat ik voor school moest lezen, lezen, maar na 10x een zin opnieuw lezen gaf ik het op. Dit kwam alleen al doordat het zo gezellig was met iedereen. Na het eten zaten we weer met elkaar bij elkaar. We zaten na een tijdje met iedereen in de gang en de kamer daarnaast en we zaten te zingen, 1 van de jongens kan gitaarspelen en die begleidde ons dan en wij zongen met de hele groep. Hier was ook de eerste keer dat we “best day of my life” van American Authors zongen, dit werd uiteindelijk ons tourlied.

Dinsdagochtend stond ik als allereerste op om de wedstrijd van Nederland-Argentiniё. Langzaam aan kwam iedereen wel even voorbij. Sommige bleven zitten kijken en sommigen kwamen alleen een kijkje nemen. Omdat er ook gasten waren, en die ook wilden kijken, zat aan het einde de hele kamer helemaal vol. Maar toen er ook nog eens extra tijd was hebben we niet de hele wedstrijd kunnen omdat we weg moesten. Onderweg naar Te Anau. Onderweg stopten we in een Gore, een klein stadje. Dit is de wereld hoofdstad van de bruine forel. Om dit te eren was hier ook een enorme vis standbeeld. Bij dit standbeeld hebben we ook een hele leuke groepsfoto gemaakt. En hadden we hadden lunch. Toen we aankwamen in Te Anau hadden we een super mooie acomodatie. het was een groote lodge maar dan wel met kleine hotelkamers. En iedereen had zijn eigen kamer. Omdat ik erg moe was dacht ik laat ik even een dutje van 20 minuutjes doen. maar dat eindigde in een dutje van 2 uur. Wat wel heel fijn was want ik was daarna helemaal uitgerust. Na het eten Gingen we met 5 meiden naar de glowwormcaves. We gingen eerst met een groote snelle boot naar de andere kant van het meer en dan vanaf daar ging je de grot in. Je had eerst een kleine uitleg. Daarna werd de hele groep ingedeeld in aparte groepen. Je liep een stukje en daarna gingje de boot in. Hier was het helemaal donker en iedereen moest stil zijn. Als je toen naar boven keek zag je de glowworms. Dit was echt ongeloofelijk om te zien. Je ziet opeens in het donker allemaal groene lichtjes. Maar dan zie je ook duizenden. Het is echt een onbeschrijfelijke ervaring maar wel echt super gaaf. Toen we weer thuis waren hebben we nog een spel gespeeld. Ik ken het in het Nederlands als ezelen maar dan met een groep van 15 en het heette mierda in het italiaans. hier hebben we echt super veel lol gehad en aan het einde liep het helemaal uit de hand. Wat natuurlijk wel heel leuk was. Een van de jongens ging na een tijdje een glas water halen dus toen bedachten we met de hele groep om alles terug te zetten de lichten uit te doen en dan verstoppen achter de bank. Nou ik heb nog nooit zo een verbaasde reactie gehoord toen hij terug kwam. Maar wel echt hillarisch. Ik denk dat we uiteindelijk een paar uur alleen maar hetzelfde spel hebben gespeeld.

De volgende ochtend gingen we naar Milford Sound. Ik had natuurlijk geen idee wat het zou zijn maar iedereen zei dat het heel mooi is en al helemaal als het mooi weer is. De bus zou er om 8 uur zijn. Maar dat was natuurlijk ook niet zo. We hadden een reis van 2 uur heen en terug in de bus met een aantal mooie stops met hele mooie uitzichten. En dan hadden we een toer met een boot van ongeveer 2 uur. Dit was inderdaad ombeschijvelijk mooi. Het was een hele winderige dag met regen. Dus sommige watervallen die je zag gingen eerst een deel omlaag en daarna schuin omhoog door de wind. Echt super gaaf om te zien. En wat de buschauffeur vertelde onderweg was ook erg leuk om te wten. Veder hadden we de grootste lol in de bus en hebben we super veel selfies gemaakt. Kortom een hele ochtend en middag. Toen we weer terug kwamen bij het vakantiepark hebben we even snel friet gehaald voor lunch en zijn we daarna naar Queenstown gaan rijden. Hier hadden we in een foodcourt eten. Maar voor dat alles gingen we de wintersportspullen voor de dag erna regelen.

In Queenstown heb je 2 skigebieden maar omdat ik er maar voor 1 dag was en ik zou op zondag gaan paardrijden koos ik ervoor om naar the remarkebles te gaan. Ik koos ervoor om te gaan snowboarden en dat was een hele goede keus. Ik denk dat ik nog nooit zo een gebied heb gezien met zo veel snowboarders het was 75% snowboard en 25% ski.
Het was een iets groter gebied dan Mt. Hutt maar nog steeds wel klein. Het was hetzelfde als vorige keer dus we gingen met de bus naar boven. Hier waren alleen wel 3 stoeltjesliften en had je ook meer pistes om op te gaan dus dat was wel leuker. Na het skiën en toen ik alles had ingeleverd en klaar was moest ik nog een tijdje wachten totdat de bus terug naar huis weer ging. Na het eten gingen we met iederen pinbowlen. we hadden 2 teams en natuurlijk verloor mijn team maar dat maakt de fun er niet minder op.

Op zondagochtend stond ik ‘s morgens vroeg op om te gaan paardrijden. We zouden een mooie tocht gaan maken en ik had er echt zin in. Maar voordat dat allemaal gebeurde stonden we in de regen te wachten op het busje dat ons zou komen ophalen. Nou uiteindelijk ging het dus niet door omdat het zo regende en dat hadden ze niet even laten weten. Dus toen werd het een dag voor de was doen en wachten totdat er meer kinderen voor de tour kwamen die kwamen dan alleen de laatste week met ons meedoen ofzo. Nou hoe meer zielen hoe meer vreugd. In de middag gingen we met de hele groep het centrum in en gingen we lekker souvenirshoppen. Daarna hadden we met de gehele groep 2 grote tafels gereserveerd en hadden we pizza avond. Super lekker en gezellig.

De volgende ochtend kon ik lekker uitslapen omdat de finale van het WK speelde. En omdat het overgrootte deel Duits is moest dat gekeken worden. Dus toen we weg gingen en er nog steeds geen eindstand bekend was moest er wel om de zoveel tijd verslagen te horen zijn. Dit was nogal grappig en het boeide me verder niet zo heel veel. Ik ben niet zo heel erg van het voetbal, het is leuk om Nederland te supporten maar dat is het ook wel. Die dag reden we naar Fox Glacier. En dat is ook het enige wat we die dag hebben gedaan. Het was een lange rit maar wel mooi aan de westkust. We stopten onder andere bij lake wanaka en dat was echt super mooi en we deden een kleine wandeling naar de blue pools. We keken na het eten met een aantal een thriller film en we gingen op tijd naar bed. De volgende ochtend stonden we weer vroeg op want we gingen de quick fox lopen. Een super mooie wandeling naar de gleizer daar. We liepen me een organisatie en daarvan kregen we ook speciale ijzertjes voor om op het ijs mee te lopen. De gleizer zelf was veel blauwer dan dat ik had verwacht en de gids vertelde ook hoe snel hij smolt en dat was schokkend. Hij zei dat een aantal jaar geleden de mensen via een heuvel de geizer bereikten en dat die wandeling veel zwaarder was dan de makkelijke wandeling die wij deden. Na deze wandeling reden we iets verder door naar het meer Matheson. Waar we om heen liepen en omdat het zo een mooie zonnige windstille dag was was het water spiegelglad en was het net een spiegel waarin je de 2 hoogste bergen van Nieuw Zeeland in kon zien weerspiegeld. Was echt een mooi plaatje. Alleen door het licht kon je niet goed foto ermee maken dat je zelf en het meer. Hierna hadden we nog een lange toch tegemoet voor de reis naar Franz Jozef. Aangekomen sliepen we in een jeugdhotel en er was gratis wifi waar iedereen graaf gebruik van maakte. We hadden eten en daarna gingen we met een paar mensen naar de hotpools. Dit was weer heel anders dan de ander hotpools waar ik ben geweest. Het was veel luxer en echt midden in de natuur. En als je omhoog keek zag je echt miljoenen sterren wat natuurlijk heel speciaal was.

De volgende morgen versliep mijn hele kamer zich. Gelukkig had ik mijn koffer al gepakt en was ik zo klaar maar dat was zeker niet handig. Gelukkig was niemand geirriteerd of boos dus we reden die dag de hele dag naar Punakaiki. We stopten voor lunch in Hokitika, hier kon je onder andere naar een soort aquarium maar dan super klein en ze hadden kiwivogels. Dus ja ik heb eindelijk een kiwi gezien het is dan niet wild maar toch ik heb er 2 gezien. Verder werd er ook super veel greenstone verkocht. En daarna reden we weer door naar Punakaiki. Dit is waar de pancakerocks zijn. En daar hebben we ook rondgelopen. Het is echt heel gaaf om te zien en heel anders dan verwacht. Het zijn rotsen met rechte richels die stapelen. Echt onwijs gaaf om te zien. We verbleven in een lodge met uitzicht op de zee en we hadden een hele lekkere lounge kamer. We hebben die dag vooral rondgehangen.

De volgende dag was er de beschikbaarheid om te gaan skydiven. Ik deed dit niet omdat ik dat een uur hier vandaan kan doen en dan is het meer van de omgeving van hier dus misschien herken ik dan dingen van hier vanuit de lucht en dat lijkt me gewoon veel gaver. Maar dit was in bijna bij onze laatste eindbestemming, Het nationaalle park Abel Tasman. Dus ik heb de hele middag mensen die uit een vliegtuig sprongen zitten te bekijken wat wel echt leuk was en de reactie ervoor en erna. Hierna reden we door naar Abel Tasman. We verbleven op een soort groote boederij die ook kleine hutjes had en daar sliepen wij dan in. Omdat ik maar in een 3 persoonskamer met alleen 1 ander meisje sliep was ik niet veel in de kamer maar wel veel in de ‘woonkamer’ waar ook verwarming was. Hier kwam iedereen altijd bij elkaar en je zat daar bijna nooit alleen. En ik heb geen moment gehad dat er een geen leuke sfeer hing.

Op de een na laatste dag gingen we zeekayaken rond de kustlijn. Je kon ook een wandeling maken maar dit was een veel snellere manier en je ziet meer omdat je en op het water dus de kustlijn ziet maar je ziet ook de mooie oceaan. We deelde de kayaken met 1 ander en dan hadden we een hele dag tocht. We stopten op verschillende stukjes. En we zagen onder andere zeeleeuwen op de rotsen liggen. Jammergenoeg waren de penguins wel uit in de zee en zagen we die niet, maar we zagen wel waar ze wonen. Verder was het een hele mooie dag zonder regen maar ook niet dat het te warm was. Het was perfect weer. En een hele mooie ervaring. Als je ooit in Abel Tasman bent zou ik je dit zeker aanraden. De rest van de middag zaten we vooral bij elkaar. We schreven bij elkaar in boeken als herinnerinen en we maakten selfies en schreven op elkaars armen, voor mij op mijn knieën omdat ik een gescheurde broek aan had, maar we hadden vooral veel lol. Uiteindelijk zaten we tot in de vroege uurtjes te praten.

De laatste morgen was wel moeilijk om op verschillende plekken mensen af te zetten. Het begon bij het huis van 1 van de toerleiders hij zette alleen zijn baggage neer en ging verder met ons maar de sfeer van goodbye zeggen hing in de lucht. En het was ook echt goodbye en niet tot ziens omdat iedereen van overal vandaan kwam en je zag elkaar niet meer erna. Na dat we de mensen op de bus en in Nelson hadden afgezet gingen we naar het Vliegveld van Nelson om daar de rest af te zetten waar ik ook bij hoorde. Op het vliegveld zelf moest ik nog wel een aantal uur wachten maar het was ten minste wel zo dat ik niet alleen hoefte te wachten. Een voor een gingen mensen weg en ik zat op de 3e vlucht die vertrok. Het was zeker moeilijk om goodbye te zeggen tegen iedereen omdat we zo een geweldige tijd samen hadden gehad. Maar ik was wel klaar voor mijn eigen bed.

Als ik er nu op terug kijk denk ik dat het de beste tijd in Nieuw- Zeeland is geweest. Ten eerste omdat ik totaal op mezelf was en ten tweede omdat ik een geweldig gezelschap had. Iedereen zat in dezelfde situatie en dat was echt geweldig. We praten nu al om in een aantal jaar een keer af te spreken maar dat gaan we zeker nog wel zien. Verder kan ik nog paginas doorgaan over wat er is gebeurt maar ik heb het al heel ingekort om het zo te krijgen. In ieder geval ben ik heel blij dat ik de kans heb gehad om dit te doen doen en daar wil ik onder andere mijn ouders heel graag voor bedanken. Zonder hun was dit allemaal niet mogelijk geweest. Dus dankjewel en ik hou van jullie.

Lots of Love,

Hanneke

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Hanneke

Heey, ik ben Hanneke en ik ben 17 jaar. Op dinsdag 28 januari 2014 vlieg/ vloog ik naar Nieuw-Zeeland

Actief sinds 27 Jan. 2014
Verslag gelezen: 238
Totaal aantal bezoekers 5165

Voorgaande reizen:

28 Januari 2014 - 21 December 2014

Een jaar in NZ

Landen bezocht: